'Gewone' werkdag

Vandaag weer aan het werk na een enerverend en geweldig lang weekend. De bouw is weer een stap dichter bij het einde. Op de buitenbouw rest alleen nog de deur. En dan is de lokale aannemer klaar. De elektra is klaar, het dak zit erop, de muren zijn aangesmeerd en de kozijnen zijn geplaatst. Vanaf a.s dinsdag gaan we dan in de keuken nog e.e.a. inrichten: een betegelde werkbank, een wasbak, een plaats om te koken en wat opbergruimte. Dit alles moet eind volgende week klaar zijn.

Meeting met een vriendin

Vorig jaar leerde ik Irene kennen. Een jonge vrouw van 21 jaar (nu). Zij was op dat moment de vertaalster voor de vrijwilligers. Ze sprak behoorlijk goed Engels en had een periode waarin ze nog niet op de universiteit kon starten. Dus tot oktober konden we haar als vertaalster gebruiken. Na mijn thuiskomst hielden we contact en vertelde ze me over haar avonturen maar ook struggles op de universiteit. Ze studeert daar toerisme, wat best een goede keuze is voor iemand uit Tanzania. Er is hier naast het werk dat ik doe ook veel op toerisme gebied te doen. Denk aan de safari's, het klimmen van diverse bergen zoals de Kilimanjaro etc. Er is altijd plaats voor iemand met haar opleiding. Haar vader heeft echter een behoorlijke uitdaging voor zich om de semesters te betalen, maar hij wil dat zijn oudste dochter een goede toekomst tegemoet gaat. 

Een van de problemen waar Irene tegenaan liep was het niet hebben van een smartphone. Ze kon daardoor haar rooster, haar cijfers, sommig huiswerk niet inzien en ook haar veldopdrachten (vaak filmpjes maken) niet uitvoeren. Omdat ik mijn vorige telefoon niet verkocht had, dacht ik meteen dat ik haar daar zeker mee kon helpen. Ze hoeft alleen maar een Tanzaniaanse oplader kopen met de juist stekker voor Afrika. 

Gedurende de tussenliggende tijd raakten we bevriend en hadden we veel contact. En nu werd het tijd om elkaar weer te zien na 5 maanden. Dus... ik trakteerde op een lekkere smoothie en we namen de tijd om bij te praten. Zij wilde veel weten over Tupendane en de vrouwen daar, die ze misten. Ik wilde veel weten over haar periode op de universiteit. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten zaten al 2 uur te kletsen. Heel leuk. Voor ik vertrek neemt ze me nog mee naar haar ouders en huis. Ze wil dat ik haar ouders ontmoet. En haar ouders willen mij graag leren kennen. Dus proberen we volgende week af te spreken. Moet lukken!

Tot later!

Irene en haar Mzungu