Laatste huisbezoek

Vandaag mijn laatste huisbezoek gehad. De 50 kg rijst die ik voor het outreach project persoonlijk gedoneerd had, is precies op en dus hebben we veel gezinnen toch iets kunnen geven.

Deze vrouw is moeder van 4 kinderen: 5, 9, 11 en 14. Ze woont in een huisje dat nog minder is dan een badkamer. Dit is wel het kleinste woonoppervlak wat ik heb gezien de afgelopen weken. 

Haar man is Maasai en heeft haar verlaten toen hij zijn tweede vrouw trouwde. Ze staat er nu alleen voor. Vooral de kosten van school voor de kinderen is een probleem. Ze kan geen uniformen en lunch betalen voor de drie oudste en de jongste kan niet eens naar school of kinderdagverblijf.  Daar is al helemaal geen geld voor.

Het oudste kind is een meisje. Ze zit net in de puberteit en menstrueert. Helaas is er geen privacy en ook geen adequate voorziening om zichzelf te verzorgen en wassen. Dit is het lot dat veel meisjes treft, zeker als er ook broertjes in het gezin zijn.

Moeder heeft een maand geleden een ongeluk gehad en haar enkel is ernstig beschadigd. Toen ik hem zag ging er een rilling door me heen; hij zag er precies zo uit als mijn enkel na mijn ongeluk. Geld voor een arts of gips of fysiotherapeut is er niet eb dus 'loopt' ze ermee door. Ik voelde de pijn die zij moet voelen. Er was meteen een connectie tussen ons. Ik kan alleen maar hopen dat er zich geen CRPS ontwikkeld, want dat in een derde wereldland krijgen is funest. Ik gun haar een goed herstel maar ik ben bang dat haar mijn zelfde lot zal treffen, pijn voor het leven.

En o ja, zo zien mijn schoenen er na 5 weken Tanzania uit, ze zagen er zgan uit.