Tribe-dag

5.10 uur Alarm! Jawel, vrijwillig sta ik om dit tijdstip op. Om 5.30 uur worden we met z'n zevenen opgehaald voor wat een speciale dag zal gaan worden. We gaan vandaag bij twee originele Tanzaniaanse stammen op bezoek en gaan ons daar ook wat onderdompelen in hun cultuur en gebruiken.

Hadzabe tribe

Noord-Tanzania is de thuisbasis van de Hadzabe, een van de laatst overgebleven jager-verzamelaarsstammen op aarde. Bekend om het mijden van materiële bezittingen en sociale hiërarchie, zwerven de Hadza waar nodig om wild, knollen en wilde bessen te vinden. Samenlevingen van jager-verzamelaars begrijpen dat hun voortbestaan ​​afhangt van natuurlijke hulpbronnen. Er zijn naar schatting nog 1,500 Hadzabe in de wereld.

Bij aankomst werden we allereerst door het stamhoofd ontvangen en begroet. Vervolgens kwamen alle mannen een zgn. boks geven. Vervolgens werd er een dans uitgevoerd en uiteraard werden we er in meegenomen. 

Van het kamp van de mannen gingen we even verderop naar de vrouwen. Ook daar werden we door iedereen begroet, dit keer met een slap handje. Met veel te veel mensen werden we uitgenodigd in de hut van de vrouwen. Een enorm mooi moment als zij je in hun huis verwelkomen.

Geheel onverwacht werden we uitgenodigd door drie van de mannen om mee op jacht te gaan. Normaal jagen de Hadzade 2x per dag, in de ochtend en de avond. Doel is voldoende vlees te vergaren, maar ze jagen op alles; van een klein vogeltje tot een. Buffelo of Zebra. De kleine vangst eten de mannen ter plaatse op. Dit is het niet waardig om mee terug te brengen naar de andere in het kamp. Op de ochtend van onze komst hadden ze al een bushpig en twee apen gevangen. Tijdens ónze jacht was de buit kleiner; drie kleine vogeltjes.  Ter plaatse werd er een vuur gemaakt en de vogels geroosterd, bijna tot kool. En vervolgens werden ze verorberd. Wij werden uitgenodigd om ook te proeven, maar niemand in de groep durfde dit aan.

Na de jacht werden we meegenomen voor een lesje pijlen. Bij elke pijl werd uitleg gegeven, vakkundig vertaald want de Hadzade spreken een eigen taal, een kliktaal.

Tijd on afscheid te nemen en door te gaan naar de Datoga tribe.

Datoga tribe

De Datoga-stam beschouwen zichzelf als de oudste stam in Tanzania (andere stammen zoals de Maasai en de Hadzabe maken ook aanspraak op deze roem). Ze staan ​​erom bekend dat ze op zichzelf blijven en vormen een stam van trotse mensen en woeste krijgers die bekend staan ​​om hun stealth-vermogen. 

De Datoga zijn polyamoureus, in web village leeft één man met meerdere vrouwen, verder uiteraard kinderen en moeder van de man des huize. Allereerst werden we aangekleed in speciale runderhuiden jassen. Heel apart maar ook bijzonder. Toen werden we in de hut van de vrouwen verwelkomt. Hier mochten we - na uitleg - proberen van maïskorrels een ragfijn maïsmeel te maken met niet meer dan een steen.  Best zwaar ondervind ik.

Ze bedrijven het vak van smid om zo inkomen en goederen (ruil met andere tribes) te verwerven. Zij maken o.a de pijlen voor de Hadzabe.

Anders dan de Hadzabe hebben de Datoga wel vee om van te leven. Ook gebruiken zij water uit de rivier. Dit wordt op ezels vervoerd. Daarnaast kopen zij wel dingen als ze naar de 'stad' gaan.  Toch voert zelfvoorzienend zijn de boventoon.

Al met al een hele supermooie dag.